SORUNLAR VE SORULAR (VI): UNVAN DENKLİĞİ SORUNU.
Türk Telekom Personelinin önemli bir bölümü nakledildikleri kurumda, eski unvanlarından farklı ve daha alt unvanlarda istihdam edilmektedir.
Bu farklı unvanlarda istihdam edilmesinin nedenleri, bazen yasal zorunluluktan (Araştırmacılar), bazen atandıkları kurumda eş değer unvan olmadığı mazeretinden (Kontrolörler, Teknisyen Yardımcıları), bazen de Devlet Personel Başkanlığının yaklaşımından kaynaklanmaktadır.
Her halükarda eşdeğer unvanlara atanamayan personel mağdur edilmektedir.
Bu mağduriyeti, unvanlar itibariyle ayrı ayrı özetle değerlendirecek olursak;
Araştırmacılar;
Türk Telekom’da ve diğer özelleştirilen kurumlarda Müdür Yardımcısı ve daha üst düzeyde yöneticilik yapmış personel, özelleştirme sonrası araştırmacı olarak atanmıştır. Konularında uzmandırlar. Özelleştirilen kurumlarının bilgi birikimi en yüksek kesimidir. Ama özelleştirmenin en fazla mağdur ettiği kesimidir.
Ek göstergeleri, makam tazminatları vb. eski görevlerine göre çok azdır. (Örnek: Bir Mühendis’in işe girişteki ek göstergesi 3600 iken, yıllarca Mühendislik ve Yöneticilik yaptıktan sonra Araştırmacılığa atanınca ek göstergeleri 2200 olmaktadır.)
Fark tazminatı en yüksek olan, bir başka ifadeyle en uzun süre maaşları dondurulmuş olan kesimdir. Görev ve yetkileri net olarak belirlenmemiştir. Uygulamada kurumdan kuruma farklılıklar olmakla birlikte hiçbirisinin bilgi birikiminden ve uzmanlığından yararlanılmamaktadır. Hatta bazı kurumlarda, Müdürlere bağlanan/bağlanmaya çalışılan, sıradan memur görevleri (yemek fişi satmak, arşiv memurluğu vb) yaptırılan/yaptırılmak istenen arkadaşlarımız olmuştur.
Araştırmacıların bu mağduriyetlerinin giderilmesi için, gerekli yasal ve yönetimsel düzenlemeler yapılarak;
Araştırmacı unvanının eski unvanları ile ilişkilendirilmesi,
Araştırmacıların, görev yetki ve sorumluluklarının net olarak belirlenmesi,
Bilgi birikimlerinden yararlanılması, uzmanlık alanlarında istihdamlarının sağlanması,
Araştırmacıların ek gösterge/makam tazminatı vb. ödemelerinin müktesebatlarına göre yeniden belirleyen bir düzenleme yapılması ve maaş hesaplanmasındaki adaletsizliğin sona erdirilmesi,
Gerekli görülmektedir. (Bu konuda çok geniş ve kapsamlı bir çalışma sürdürülmekte olup, birkaç ay içerisinde bu çalışma kamuoyuna sunulacaktır.)
Teknisyen Yardımcıları;
Özelleşmede unvan ve sınıf olarak en fazla mağdur olmuş kesimdir.
Bu arkadaşlarımızın önemli bir bölümü de Meslek Lisesi ve MYO mezunu. Bir kısmı Türk Telekom’da çalışırken kurum içinde yapılan sınavla, Memurluğu bırakıp Teknisyen Yardımcısı oldular.
Türk Telekom’da fiilen teknik eleman olarak çalışan, ancak kadroları GİH sınıfında bulunan teknisyen yardımcıları Devlet Personel Başkanlığı tarafından, atandıkları kurumlarda eşdeğer unvan olmadığı gerekçesiyle Yardımcı Hizmetler sınıfına atanmışlardır.
Özelleştirmenin en fazla mağdur ettiği grupların başında geliyorlar.
Ama ne yazık ki, bunca mağduriyete karşı, içlerinde Devlet Personel Başkanlığına karşı dava açanı duymadık. Türk Telekom'da iken Teknisyen kadrosuna atanmak için dava açan ve kazanan bazı arkadaşların Mahkeme kararlarını Türk Telekom uygulamamakta direniyor. Bu arkadaşlar, farklı hukuk yollarla (C. Savcılığına suç duyurusu, Maddi Manevi Tazminat, DPB’na dava açma vb) haklarını aramaya çalışıyorlar.
Teknisyen Yardımcılarına yapılan bu haksızlığın, Devlet Personel Başkanlığınca giderilebileceği, bu arkadaşlarımızın eğitim durumlarına göre teknisyen veya memur olarak yeniden atanmalarının sağlanabileceğini düşünüyoruz.
Unvanlarının önünde “Baş” ve “Şef” unvanı taşıyanlar.
Türk Telekom’da iken, aynı görevde personelin kıdemi ilerledikçe kıdem ve statü farklılığını göstermek amacıyla önünde “Baş” veya “şef” kelimesi bulunan unvanlara atanırdı. Çok önemli boyutta olmasa da bu atama ücret farklılığı da getirirdi. Örneğin; Mühendis/Başmühendis, Teknisyen/ Başteknisyen, Mimar/Başmimar, Müfettiş/Başmüfettiş… Daha sonra Kapsam Dışı personel Şef Teknisyen ve Şef Mühendis kadrolarına atandılar…
Türk Telekom’dan başka kurumlara nakledilen ve unvanlarının başında “Baş veya “Şef” bulunan tüm personel, bu ek unvanları alınarak aktarıldılar. Tabir caizse başları kesildi…
Oysa yasal engel de yoktu…
Örneğin; 4046 Sayılı yasada “(1) sayılı cetvelde yer alan, mesleğe özel yarışma sınavı ile giren ve belirli süreli meslek içi eğitimden sonra özel bir yeterlik sınavı sonucunda göreve alınanların atama teklifleri, söz konusu görev unvanına uygun kadrolara yapılır.” Hükmü doğrultusunda başmüfettişler, başmüfettiş olarak atanabilecekken Devlet Personel Başkanlığı'nca ısrarla müfettiş olarak atanmışlardır. Bu uygulama, bir kariyer meslek olan Müfettişliğin tüm mesleki değerlerini yok etmiş, 20-25 sene hizmeti olan müfettişleri, müfettişlik hizmeti 10 yıl olan (atamayla Müfettiş yapılan kurumlarda 1 günlük müfettişlik geçmişi bulunan) Başmüfettişlerin astı haline getirmiştir.
Bu konuda dava açanlar, idare mahkemesinde kazanmışlarsa da, Danıştay bu kararları bozmuştur… “Baş” unvanlarını yalnızca kurumları temyize gitmeyen arkadaşlarla, yöneticilerle “iyi ilişkiler” kuran arkadaşlar alabilmiştir..
Pek çok arkadaşımız da, 60 günlük süresi içerisinde dava açmamıştır…
Öte yandan, Eş değer kadro olmadığı gerekçesiyle Kontrolör unvanlı arkadaşlarımız, bazen “Uzman”, bazen de “Şef” kadrosuna atanmıştır.
Bu çarpıklıkların bir bölümünün düzeltilmesi için yasal düzenleme gerekmekte ise de, önemli bölümü, Devlet Personel Başkanlığı sorunlara, adına uygun bir anlayışla yaklaştığı takdirde çözümlenebilecek türdendir.
Biz; Siyasi İktidarın da, TBMM’nin de, görevi kamunun insan kaynağını planlamak, sorunlarını çözümlemek olan Devlet Personel Başkanlığı’nın da, çözümü çok kolay olan sorunlarımızı çözeceklerine, çözmek isteyeceklerine inanmak istiyoruz…
|
SORUNLAR VE SORULAR (VI)