Milliyet Gazetesinde ve Erzurum’un bazı mahalli gazetelerinde, arkadaşımız Eski Türk Telekom Personeli, Erzurum Havaalanı Nöbetçi Müdürü Abubekir Özcan’ın insani davranışını okuyunca bir insan olarak, bir Türk olarak ve nihayet bir Telekomcu olarak gururlandık.

Tebrikler, teşekkürler Abubekir Özcan…

Olayı “Doğu Türk” İnternet sitesinden olduğu gibi alarak bilginize sunuyoruz:

Takvim yapraklarının 21 Ekim 2015 tarihini gösterdiği çarşamba gününün akşamında Erzurum Havalimanı'na bir uçağın "acil iniş" yapma isteği ulaşır.

***

Avusturya'dan Abudabi'ye gitmek için havalanan Air Berlin Havayolu Şirketi'ne ait bir uçak, Türkiye Havasahası'ndayken, "en yakın havalanına iniş" için Ankara'dan izin ister.

Uçağa en yakın havaalanı, Erzurum Havalimanı'dır.

Uçuş personeli doğal olarak Erzurum'a yönlendirilirken, Erzurum Havalimanı'na da gerekli önlemlerin alınması için talimat verilir.

***

Gelen talimat üzerine görevliler harekete geçer.

Tabi bu arada da, uçağın niye acil iniş yapmak istediği merak konusu olur.

***

Herkes bir fikir yürütür.

Kimi acil bir hasta olduğundan, kimi kavga çıktığından ve belki cinayet işlendiğinden ya da bomba ihbarı yapıldığından dolayı uçağın acil iniş için izin istediği konuşulur.

***

O akşam Havalimanı'nın sorumlusu, bir zamanların Erzurum'unun bıçkın delikanlılarından rahmetli Bahriyeli Cevdet'in oğlu Abubekir Özcan'dır.

***

Abubekir Özcan, az sonra, 112 personeli ile birlikte iniş yapan uçaktan içeri girer ve karşısında 60 yaşlarında elleri kelepçelenmiş gözü yaşlı bir kadın bulur.

***

Abudabi'ye gitmek için Viyana'da uçağa binen kadın Slovakya vatandaşı Edita Kmetova'dır.

***

Kadının uçak havadayken midesi bulanır ve tuvalete gitmek için yerinden kalkar.

Uçaktaki iki tuvaletten arkada, kuyruk tarafında olanı uçağın normal yolcularına, ön tarafta olanı da business class yolcularına tahsis edilmiş!

***

Kusmak üzere olan kadın ön tarafta, kendisine çok daha yakındaki tuvalete gitmek için hamle yapar.

Tam businesss class yolcularının bulunduğu bölümden geçtiği sırada, bayan Kmetova'ya "ayrıcalıklı yolcular" müdahale eder ve arkadaki tuvaleti kullanmasını kendisinden isterler.

***

Işte bu an, filmin koptuğu an olur.

***

Kadın, kendisine müdahale edenlere çıkışır, yaptıklarının insanlıkla hiç de alakası olmadığını hem yolculara, hem uçak personeline anlatmaya çalışır, ama nafile.

***

Bu olay nedeniyle 200 kadar yolcu ve mürettebatın bulunduğu uçakta kargaşa yaşanır.

Sonuçta uçak görevlileri, Sloven Kmetova'nın bileklerine kelepçeyi taktıktan sonra, Ankara'dan iniş izni ister, bir süre sonra da uçağı Erzurum Havalimanı'na indirirler.

***

Uçağın böylesi ucuz, böylesi gayri insani bir nedenden dolayı Erzurum'a acil iniş yaptığının öğrenilmesi, havalimanı görevlilerini şaşkına çevirir.

***

Hani her fırsatta insan haklarından dem vuran zihniyetin temsilcileri, nasıl olurdu da hasta bir kadının tuvalete gitmesine karşı çıkarlardı!

Sırf böyle basit, böyle sıradan bir nedenden dolayı koca uçak zorunlu biçimde bir havaalanına indiriliyordu ise...

Daha başka ne söylenebilirdi ki?

***

Erzurum Havalimanı Başmüdürü Ali Şerit ile Abubekir Özcan, uçağın pilotu ve uçak görevlilerini ikna etmeye, yolcuları yatıştırmaya çalışırlar ama nafile!

Kimse kadını uçakta görmek, onunla yolculuğun kalan kısmını tamamlamak istemez.

***

Hiçbir suçu olmayan, sadece "ayrıcalıklı" olduğunu zanneden Avusturyalılar'ın tuvaletine mecburen gitmeye kalkıştığı için dışlanan zavallı kadın Erzurum'da indirilir.

***

Berlin Air Havayolu Şirketi'ne ait uçak Abudabi'ye gitmek için havalanırken, hayatında belki Erzurum'a gelmeyi aklından bile geçirmemiş olan Edita Kmetova, bizim zorunlu misafirimiz olur.

***

Şehir merkezinde bir otele yerleştirilen Kmetova'nın gözüne gece uyku girmez.

Otel görevlilerinin ifadesine göre, sabaha kadar ağlayan ve "Siz Müslüman Türkler, ne kadar iyisiniz" diyerek minnet duygularını ifade etmeye çalışan Kmetova, ertesi gün uçakla İstanbul'a gönderilir.

***

Bu olaydan hemen sonra, Slovakya'nın Mersin Fahri Başkonsolosu Emir Bozkaya'dan, Devlet Havameydanları Genel Müdürlüğü aracılığıyla Abubekir Özcan'a bir şükran yazısı ulaşır.

***

Gelen birkaç satırlık teşekkür yazısı aslında bir şey değil, çok şeydir.

O iki satırlık yazı, inceliğimizin, hassasiyetimizin ve insanlığımızın tescil belgesidir.

Ve o yazı, medeni(!) diye geçinen Avrupa'ya kapak olacak cinsten